Εδώ και πολλούς μήνες, ζούμε σε μια έκτακτη κατάσταση. Η πανδημία του κορωνoϊού, έφερε τα πάνω κάτω στις συνήθειές μας και άλλαξε σε πολύ μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά μας. Η ισορροπία στις ανθρώπινες σχέσεις διαταράχθηκε, κρατάμε αποστάσεις από συγγενείς, φίλους, γνωστούς, κολλητούς.

Η εργασία, το σχολείο, η παρέα, λειτουργούν με νέους κανόνες. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά και αν θέλουμε να περάσουμε με επιτυχία αυτή τη δοκιμασία πρέπει να επαναδιατυπώσουμε τους κανόνες και να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας.

Σε κανέναν δεν αρέσει να αλλάζει η καθημερινή ρουτίνα του.

Πασχίζουμε όλοι, να δημιουργήσουμε ένα σταθερό και ασφαλές περιβάλλον για εμάς τους ίδιους και τα παιδιά μας. Να διατηρήσουμε τη δουλειά μας, να έχουμε το δικό μας σπίτι, να κρατήσουμε τα κινητά και ακίνητα που κατέχουμε, τις συνήθειες μας, τον τρόπο ζωής μας. Η ασφάλεια και η σταθερότητα εξασφαλίζουν θεωρητικά καλύτερες συνθήκες για την επιβίωσή μας σαν άτομα αλλά και σαν είδος.

Αλλά ποιος μας εγγυάται ότι η φύση των πραγμάτων είναι να μένουν αδρανή, αναλλοίωτα και αμετακίνητα; Φυσικές αλλαγές, όπως ένας σεισμός, μια πλημμύρα, μια μεγάλη φωτιά, μια ασθένεια, ένα ατύχημα, αλλάζουν όλα εκείνα τα στοιχεία που θεωρούσαμε απόλυτα σταθερά.

Αν αποδεχθούμε ότι είναι στη φύση των πραγμάτων να αλλάζουν, τότε θα αλλάξει και η στάση μας απέναντι στην νέα αυτή κατάσταση και θα συμμορφωθούμε στις υποδείξεις των ειδικών χωρίς δυσπιστία, γκρίνια και μεταφυσικές ανησυχίες.

Για όσους δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δεχθούν την ύπαρξη του κορωνοϊού, τους καταλαβαίνω απόλυτα. Αυτό δεν είναι πραγματικά δική τους δουλειά ή ευθύνη. Οι μόνοι αρμόδιοι είναι οι ειδικοί επιστήμονες και είναι οι μόνοι που μπορούν να έχουν άποψη για το όλο θέμα.

Ο νέος ιός, Covid Sars 2, βρήκε το ανθρώπινο είδος χωρίς καμία ανοσία και εξαπλώθηκε με γρήγορους ρυθμούς σε όλο τον κόσμο. Σε αυτό βοήθησε ο σύγχρονος τρόπος ζωής, τα ταξίδια, η εργασία, η διασκέδαση, οι μετακινήσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Η εγγύτητα βοηθάει τον ιό να εξαπλωθεί και να επιβιώσει. Κάθε ιός έχει ανάγκη να μπει σε ένα κύτταρο και να αναπαραχθεί. Αν δεν το καταφέρει πεθαίνει. Έχει επίσης ανάγκη να περνάει από τον ένα οργανισμό στον άλλο, γιατί αν δεν το κάνει πάλι θα πεθάνει, είτε γιατί θα τον σκοτώσει το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, είτε γιατί θα σκοτώσει ο ίδιος τον ξενιστή του. Είναι ζωτικής σημασίας για τον κάθε ιό η μετάδοση, άρα και η μεταδοτικότητα.

Αν δούμε τα γεγονότα από την πλευρά του κορωνοϊού, σαν όλους τους ιούς αγαπάει τις συναναστροφές και κάθε τι που κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους. Με άλλα λόγια τις αγκαλιές, τα φιλιά, τις φιλικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις, τη διασκέδαση, τις ομαδικές δραστηριότητες.

Μην ξεχνάμε, ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και το ένστικτό του τον ωθεί στο να συναθροίζεται. Οι ιοί προσαρμόζονται πολύ καλά στην ανθρώπινη συμπεριφορά, αυτός άλλωστε είναι εξαρχής ο στόχος τους.

Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος, για ποιο λόγο να υπάρχουν μικρόβια, ιοί, παράσιτα. Κατ’ επέκταση, για ποιο λόγο ένα είδος φυτικό ή ζωικό να έχει εχθρούς, ορατούς ή αόρατους.

Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τα ποντίκια. Αν δεν υπήρχαν οι γάτες, τα φίδια, τα πουλιά, για τα οποία αποτελούν βασική τροφή, αν δεν είχαν κανένα εχθρό θα πολλαπλασιάζονταν συνεχώς, θα είχαν φάει τα πάντα και στο τέλος θα πέθαιναν μαζικά από την πείνα.

Οι εχθροί, λοιπόν, ενός είδους ρυθμίζουν τον πολλαπλασιασμό του και στην πραγματικότητα φροντίζουν για την επιβίωση του. Μπορεί κάποια άτομα να χάνονται, αλλά πάντα επιβιώνουν αρκετά, σε κάθε περίπτωση τα πιο ικανά, ώστε να εξασφαλίζεται η συνέχιση του.

Μια άλλη πτυχή αυτής της ιστορίας φαίνεται στο εξής παράδειγμα. Στην παρούσα φάση, από την πρώτη στιγμή της πανδημίας, είδαμε τον επιστημονικό κόσμο να συστρατεύεται παγκόσμια και να επιχειρεί να βρει, το συντομότερο δυνατό, τρόπους θεραπείας και προληπτικής αντιμετώπισης του. Και έχει βρει. Καινοτόμες θεραπείες, με καινούρια φάρμακα ή νέοι συνδυασμοί παλαιών, έχουν εφαρμοστεί ή δοκιμάζονται συνέχεια. Τα πρώτα εμβόλια σκάνε μύτη, βασισμένα σε νέες ιδέες και τεχνολογίες και όλη αυτή η κινητοποίηση πηγαίνει την ανθρωπότητα πολλά βήματα μπροστά. Η γνώση που αποκτάται με αυτή την αφορμή, σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.

Στο τέλος της ημέρας, με τη γνώση, τη συνεργασία, την υπευθυνότητα, που απαιτείται από εμάς, σε κάθε περίπτωση, θα βγούμε νικητές και πιο δυνατοί από πριν. Με τα εμβόλια θα αποκτήσουμε ανοσία και με την ανακάλυψη νέων δυνατοτήτων στη βιοτεχνολογία, θα έχουμε επιστημονική πρόοδο. Μετά από κάθε δυσκολία γινόμαστε καλύτεροι.

Πίσω από κάθε εμπόδιο, βρίσκεται το παιχνίδι της εξέλιξης.

Η εξέλιξη είναι μια φυσική και απαραίτητη διαδικασία και ότι δεν εξελίσσεται πεθαίνει, γιατί δεν μπορεί να προσαρμοσθεί στις αλλαγές του περιβάλλοντος που έτσι και αλλιώς συμβαίνουν.

Επειδή δεν ζούμε σε ένα στατικό σύμπαν.

Ελισσάβετ Καλερίδου

Κτηνίατρος