Σε πολλές φωτογραφίες οι ηγέτες του κόσμου εμφανίζονται μπροστά από πίνακες ζωγραφικής. Η τέχνη περιέχει συχνά συμβολικά μηνύματα, τα οποία θέλουν να στείλουν ανάλογα με την περίσταση.
Αν το βλέμμα μας επικεντρωθεί σε έργα τέχνης, κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων ή επισκέψεων των ηγετών, πρέπει να ξεχάσουμε τι λένε και να επικεντρωθούμε στο τι θέλουν να πουν. Το βλέμμα πάνω από τον ώμο του Ομπάμα, της Μέρκελ, του Ολάντ, βλέπει μηνύματα, τα οποία πολλές φορές είναι αρκετά εύκολο να αποκωδικοποιηθούν.
Ο Ολάντ πόζαρε για φωτογραφία μπροστά από δύο πορτρέτα του Ρέμπραντ, κατά τη διάρκεια των αποκαλυπτηρίων τους στο μουσείο του Λούβρου. Τα έργα βρίσκονταν σε ιδιωτική συλλογή επί 130 χρόνια και αγοράστηκαν από το Λούβρο και το μουσείο Ρικς του Άμστερνταμ. Ο Γάλλος πρόεδρος, από τότε, μετατράπηκε σε προστάτη της δημόσιας κουλτούρας, που παίρνει από τους πλούσιους.
Η Μέρκελ τον Ιανουάριο του 2016 είχε φωτογραφηθεί μπροστά από ένα πίνακα που απεικόνιζε δυο κορίτσια με φωτεινά, λουλουδιαστά φορέματα. Το έργο δημιουργήθηκε το 1943 από ένα οκτάχρονο κοριτσάκι σε εβραϊκό γκέτο στην Πολωνία, και ήταν μέρος της έκθεσης της τέχνης του Ολοκαυτώματος.
Αυτή η φωτογραφία της Μέρκελ, με την 80χρονη Νέλι Τολ (Nelly Toll), το τότε κοριτσάκι που έκανε τη ζωγραφιά (η μόνη καλλιτέχνιδα που επέζησε από το Ολοκαύτωμα), ήταν πιο εύγλωττη από κάθε ομιλία θα μπορούσε να κάνει για την ειρήνη και τον αντισημιτισμό.
Στο ταξίδι του Ομπάμα στην Κούβα, τον Μάρτιο του 2016, την παράσταση έκλεψε ένας τεράστιος πίνακας του Κουβανού ζωγράφου Μισέλ Μιραμπάλ (Michel Mirabal), στη διάρκεια συνάντησης του με αντιφρονούντες.
Το έργο, παρέπεμπε σε αναπαραστάσεις από τις σημαίες των ΗΠΑ και της Κούβας, με κόκκινες, λευκές και μπλε στάμπες, πάνω σε ένα ουδέτερο γκρι. Ως υποσυνείδητο σύμβολο, από τη μία πλευρά είναι η δεινή θέση όσων καταπιέζονται από την κουβανική κυβέρνηση, και, από την άλλη πλευρά, η δέσμευση του Ομπάμα για τον τερματισμό των κυρώσεων κατά της Κούβας.
Ο πλανητάρχης, είχε στην πλάτη του άλλο πίνακα, όταν στις 25 Φεβρουαρίου του 2016 επανέλαβε την πρόθεσή του να κλείσει το κέντρο κράτησης στο Γκουαντάναμο, στην Κούβα. Οι μέχρι τώρα προσπάθειες του βρήκαν αντίδραση από εκείνους που υποστηρίζουν ότι η κίνηση αυτή θα στείλει ένα μήνυμα προς τους ισλαμιστές ότι η Αμερική υποχωρεί απέναντι στην τρομοκρατία.
Ο πίνακας πίσω από τον Ομπάμα, λέει όμως τα αντίθετα. Ήταν ο Ρούσβελτ πάνω στο άλογο, ο οποίος το 1898 οδήγησε το ιππικό σε νίκη κατά της ισπανικής ηγεμονίας στην Κούβα.
Η ομάδα του Ομπάμα δεν είναι, φυσικά, η μοναδική μεταξύ των πρόσφατων προέδρων των ΗΠΑ στην αναγνώριση της δύναμης της τέχνης, για να προωθήσουν την ατζέντα τους.
Στις αρχές Φεβρουαρίου του 2003, όταν οι ΗΠΑ πίεζαν για πόλεμο κατά του Ιράκ, οι υπάλληλοι του ΟΗΕ εγκατέστησαν μια μπλε κουρτίνα κοντά στην είσοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας, σκεπάζοντας έναν πίνακα. Ποιο έργο κρίθηκε ότι είναι τόσο επικίνδυνο και δεν θα μπορούσε να μεταδοθεί στα σαλόνια των θεατών, από την τηλεόραση, την ώρα που οι αξιωματούχοι του Μπους πίεζαν για την εκστρατεία σοκ και δέος κατά του Σαντάμ Χουσεΐν; Η Γκουέρνικα. Κρίθηκε πολύ επικίνδυνο, για τον Τζορτζ Μπους, να απεικονίζεται μπροστά από το αντιφασιστικού αριστούργημα του Πικάσο, όταν ετοιμάζεται για πόλεμο κατά του Ιράκ.
Η Γκουέρνικα έχει σαν θέμα της τον εναέριο βομβαρδισμό της βασκικής πόλης το 1937, στη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου. Επίσης, είχε γίνει σύμβολο στις διαδηλώσεις κατά του πολέμου στο Βιετνάμ στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Θεωρήθηκε από πολλούς, ως ένα έργο του οποίου το πνεύμα ήταν αντίθετο με την επιθετικότητα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τριάντα χρόνια αργότερα, η Γκουέρνικα σκεπάστηκε…
Πηγή: Snoopit24