Της Άννας Παχή
Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στην εποχή που χανόμασταν με ένα βιβλίο, κι όχι με ηλεκτρονικά gadget. Τότε που χώναμε το κεφάλι μας στις σελίδες για να μπούμε “μέσα” στην ιστορία…
Το νησί των Θησαυρών – Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον: Πολύ πριν τους Πειρατές της Καραϊβικής, ο Τζιμ Χώκινγκ μαζί με τον Λονγ Τζων Σίλβερ οδήγησαν πολλά όνειρα σε θησαυρούς κρυμμένους σε τροπικά νησιά. Καλοί και κακοί ψάχνουν το θησαυρό του κάπτεν Φλιντ, πληρώματα στασιάζουν, ναύτες σκοτώνονται, πολλή δράση τέλος πάντων. Πρόκειται για κοσμαγάπητο μυθιστόρημα που έδειξε σε πολλούς από μας πως τα πράγματα δεν είναι πάντα άσπρο – μαύρο.
Ιβανόης – Σερ Ουόλτερ Σκοτ: Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος έχει φύγει στις Σταυροφορίες και κουμάντο κάνει ο αδερφός του Ιωάννης, ένα κέρατο βερνικωμένο που πίνει το αίμα του λαού για breakfast. Την ίδια στιγμή ο ευγενής Σέντρικ, ετοιμάζει να παντρέψει την προστατευομένη του Ροβένα με έναν άλλον ευγενή για να σταθεροποιήσει συμμαχίες, έτσι ώστε να δώσει πόδι στον Ιωάννη. Τη Ροβένα αγαπά ο γιός του Ιβανόης, αλλά ο Σέντρικ τον αποκηρύσσει. Ο Ιβανόης βρίσκει καταφύγιο μαζί με το Ριχάρδο στις Σταυροφορίες, επιστρέφει όμως στην Αγγλία και κάνει κρυφές αγαθοεργίες ενώ κάποια στιγμή αγωνίζεται με τους Νορμανδούς. Τους νικά αλλά όταν εκείνοι πάνε να κάνουν ματσακονιά για να τον ξεπαστρέψουν, τον σώζει ο Μαύρος Ιππότης, που δεν είναι άλλος από το Ριχάρδο. Φυσικά, παίρνει και το κορίτσι των ονείρων του. Ο Ιβανόης, όχι ο Ριχάρδος…
Ρομπέν των δασών – Διάφοροι: Την περίοδο που ο Ριχάρδος έλειπε στους Άγιους Τόπους, εμφανίστηκε ο θρύλος του Ρομπέν των Δασών, ενός περιθωριακού τύπου που έκλεβε από τους πλούσιους για να δίνει στους φτωχούς. Μονίμως ερωτευμένος με τη Λαίδη Μάριον, περιμένει την επιστροφή του βασιλιά του για να παντρευτεί. Στο μεταξύ, μαζί με τους φίλους του βρίσκει καταφύγιο στο Δάσος του Σέργουντ, οργανώνοντας τις επιθέσεις του σε όσους λεφτάδες κάνουν το λάθος να περάσουν από αυτό. Όταν ο Ριχάρδος αιχμαλωτίζεται στην Αυστρία, ο Ρομπέν τον απελευθερώνει και τον βοηθά να ξαναπάρει το θρόνο του. Τέλος καλό, όλα καλά. Υπάρχουν πάμπολλες παραλλαγές του μύθου και διάφορες τυπωμένες ιστορίες. Ο Ρομπέν υπήρξε πάντα το πρότυπο του γενναίου και δίκαιου ιππότη. Η ικανότητά του στην τοξοβολία θεωρείται θρυλική.
Ο τελευταίος των Μοϊκανών – Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ: Η ανακάλυψη της Αμερικής και των Ινδιάνων δε θα άφηνε φυσικά τους λογοτέχνες ανεπηρέαστους. Η ιστορία του Τσίγκασχουκ και του γιού του Ούνκας, που σκοτώθηκε άδικα, αφήνοντάς τον, τελευταίο της φυλής του, έκανε πολλά χλωμά πρόσωπα να νιώσουν μ@λάκες. Ο επίσης άδικος θάνατος της Κόρα έκανε πολλά ματάκια να δακρύσουν, κι όχι μόνο στη θεϊκή, κινηματογραφική μεταφορά του έργου.
Μαίρη Πόπινς – Π.Λ. Τράβερς: Η Μαίρη Πόπινς του βιβλίου είναι διχασμένη προσωπικότητα. Στριφνή και αυστηρή την ημέρα, ολίγον από μάγισσα τη νύχτα. Τα πιτσιρίκια Τζέην, Μάικλ και τα δίδυμα μωρά Τζον και Μπάρμπαρα, έχουν να κάνουν με γονείς ολίγον γκάου, ενώ έχουν αναπτύξει την ικανότητα να διώχνουν τη μια νταντά μετά την άλλη. Μέχρι που αριβάρει η Μαίρη με την ομπρέλα της και τους δείχνει ένα μαγικό κόσμο. Η ομώνυμη ταινία της Ντίσνεϋ επισκίασε το βιβλίο κι έκανε τη συγγραφέα (το πραγματικό όνομα της οποίας ήταν Έλεν Λίντον Γκοφ) να την αποκηρύξει. Στο βιβλίο η Μαίρη δε χαμογελά ποτέ.
Τα ασημένια πατίνια – Π. Ζ. Σταλ: Ίσως όχι πολύ γνωστό αλλά αγαπημένο μου, οπότε θα το φάτε στη μάπα. Στην Ολλανδία, τη χώρα της τουλίπας, τα πάμφτωχα αδέρφια Χανς και Γκρέτελ ζουν με τη μητέρα και τον ανάπηρο πατέρα τους. Καθώς τα λεφτά δεν περισσεύουν, αναγκάζονται να πατινάρουν με ξύλινα πατίνια κι ονειρεύονται το μεγάλο αγώνα πατινάζ, που έχει ως έπαθλο ένα ζευγάρι ασημένια. Μετά από στερήσεις, εξευτελισμούς αλλά και φιλίες, ο πατέρας γίνεται καλά και η Γκρέτελ κερδίζει το αντικείμενο του πόθου της. Έξοχο.
Μικρές Κυρίες – Λουίζα Μέι Άλκοτ: Βασισμένο σε προσωπικά της βιώματα, το βιβλίο εξιστορεί τη ζωή των τεσσάρων θυγατέρων της οικογένειας Μαρτς και καλύπτει ιστορικά την εποχή της μέσης του Εμφυλίου Πολέμου στην Αμερική και μετά. Τα τέσσερα κορίτσια, η Μεγκ, η Τζο, η Μπεθ και η Άλις είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, δε φοβούνται τους τσακωμούς, πάντα όμως ηρεμούν με εδάφια από τη Βίβλο και την καθοδήγηση των γονιών τους. Καθαρά κοριτσίστικο ανάγνωσμα, όχι όμως ροζουλί, κυρίως λόγω του αντισυμβατικού χαρακτήρα της Τζο.
Στο επόμενο μέρος: Τα ελληνικά.