Το νησί του Πάσχα είναι διάσημο για τα αγάλματα Μοάι, που δείχνουν έναν πολιτισμό που υπήρχε κάποτε. Τι συνέβη, όμως, και εξαφανίσθηκε μυστηριωδώς;
Οι μέχρι τώρα υπάρχουν διάφορες θεωρίες. Μία, πως αβασάνιστα εξάντλησαν τους πόρους του νησιού. Δεύτερη, πως οι κάτοικοι αποδεκατίστηκαν από ασθένειες που έφεραν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές και το δουλεμπόριο. Και μία ακόμη, πως οι αρουραίοι κατέστρεψαν το οικοσύστημα του νησιού!
Τώρα, μια ομάδα ερευνητών, από τη Βαρκελώνη, προσπαθεί με σύγχρονα μέσα να δει αν ισχύει κάποια από αυτές τις θεωρίες ή αν η αλήθεια για την εξαφάνιση των κατοίκων κρύβεται αλλού.
«Αυτές οι διαφορετικές ερμηνείες μπορεί να είναι συμπληρωματικές και όχι ασύμβατες», είπε ο Δρ Βαλέντι Ρούγι (Valenti Rull), ο οποίος είναι ο επικεφαλής της έρευνας για την ολιστική επαναξιολόγηση της ιστορίας του νησιού του Πάσχα.
«Κατά την τελευταία δεκαετία, έχει υπάρξει μια έκρηξη από νέες μελέτες, συμπεριλαμβανομένων των πρόσθετων ερευνητικών κέντρων και νέες τεχνικές, οι οποίες επιχειρούν να επανεξετάσουν τις κλιματικές, οικολογικές και πολιτιστικές αλλαγές που σημειώθηκαν», αναφέρει ο Rull.
Όπως εξηγεί, μέχρι πρόσφατα, τα στοιχεία ήταν περιορισμένα, ελλειπή,με κενά και ασυνέπειες στη χρονική εξέλιξη. Για τις περιβαλλοντικές αλλαγές χρησιμοποιούνταν μόνο ιζηματογενή δείγματα, ενώ για τις περιβαλλοντικές αλλαγές, οι ερμηνείες στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό στη γύρη των φυτών, πιο πειστικούς δείκτες.
Λόγω αυτής της αβεβαιότητας, πολλά θεμελιώδη ερωτήματα παραμένουν, όχι μόνο σχετικά με το γιατί ο πολιτισμός εξαφανίστηκε, πότε ακριβώς συνέβησαν τα γεγονότα αυτά, αλλά και πώς αναπτύχθηκε αρχικά. Χρησιμοποιώντας τις τελευταίες μεθόδους ανάλυσης, ο Rull και οι συνεργάτες του έχουν αρχίσει να ρίχνουν φως σε πολλά από αυτά τα ερωτήματα.
Πλήρη δείγματα ιζηματογενών πετρωμάτων δείχνουν τώρα μια συνεχή παρουσία ανθρώπων τα τελευταία 3000 χρόνια, και φαίνεται πως οι ξηρασίες, αλλά και οι υγρές εποχές, μπορεί να έχουν επηρεάσει τον πληθυσμό του νησιού. Τα θαλάσσια ταξίδια εξαρτώνται από τέτοιες καιρικές συνθήκες, με αποτέλεσμα τις πολιτιστικές ανταλλαγές ή την απομόνωση.
Οι ισχυρές βροχοπτώσεις μπορεί να κατέστρεψαν τα δάση, ενώ η ξηρασία δυνητικά να έχει συμβάλλει στην τελική αποψίλωσης τους. Η ραδιοχρονολόγηση των αντικειμένων και η ανάλυση του DNA των ανθρωπίνων λειψάνων δείχνουν επίσης, ότι υπήρχαν κάτοικοι στο νησί, τι έτρωγαν, και την επιρροή που είχαν από τους Πολυνήσιους προγόνους τους.
«Τα ευρήματα αυτά αμφισβητούν κλασικές θεωρίες κατάρρευσης και η νέα εικόνα δείχνει μια μακρά και σταδιακή διαδικασία λόγω δύο οικολογικών και πολιτιστικών αλλαγές. Συγκεκριμένα, τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπήρξε μια απότομη οικολογική και πολιτιστική κατάρρευση, την άφιξη των Ευρωπαίων το 1722 », δήλωσε ο Rull.
Πάντως, διαπιστώνει πως υπάρχει πολλή δουλειά ακόμη, πριν λυθεί αυτό το μυστήριο. Αλλά, πλέον, είναι σαφές ότι ούτε οι περιβαλλοντικές αλλαγές, ούτε ανθρώπινες δραστηριότητες είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για τα γεγονότα στο νησί του Πάσχα. Μόνο μια συνδυασμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει το κλίμα, την οικολογία και τον πολιτισμό θα εξηγήσουν πλήρως πώς αυτός ο αρχαίος πολιτισμός εξαφανίσθηκε.
Πηγή: Snoopit24