Της Κατερίνας Ιορδανίδη
Κέρατο (το): ουδέτερο.
- Σκληρή έκφυση που μεγαλώνει στο κεφάλι ορισμένων θηλαστικών, συνήθως σε ζευγάρι.
- Μεταφορικά: η μοιχεία.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΧΡΕΙΟΥΣ
Πρόσφατα έμαθα από την φίλη μου την Α. ότι στην πρώτη μακροχρόνια σχέση της το αγόρι της είχε φροντίσει να της φορτώσει το κεφάλι με ωραιότατα αξεσουάρ που γδέρνουν ταβάνια. Στη συνέχεια έμαθα και άλλες παρόμοιες ιστορίες από φίλες μου – γνωστές μου για τα πάλαι ποτέ ρομαντικά ειδύλλιά τους που στην πορεία εξελίχθηκαν σε μια ατέρμονη μάχη για το ποιος θα εκδικηθεί καλύτερα τον άλλον και με τον τρόπο που πληγώνει περισσότερο. Αργότερα, αναρωτήθηκα και εγώ με τη σειρά μου, πόσες φορές που δεν ξέρουμε και ούτε καν μας περνάει από το μυαλό ότι στη σχέση που έχουμε δοθεί αληθινά, με όλο μας το είναι, έχουμε φάει τα ψέματα με την κουτάλα. Είτε για ξαδέρφες, είτε για ανιψιές, είτε για καινούριες φίλες από τη δουλειά, είτε για κάτι συμμαθήτριες μέχρι και από το νηπιαγωγείο (μα που τα βρίσκουν;) , είτε για «κολλητές» φίλες, ή στη χειρότερη κολληΤΟΥΣ φιΛΟΥΣ (!) που εμφανίζονται από το πουθενά. Η στιγμή της συνειδητοποίησης ορισμένων πραγμάτων δεν είναι πάντα ευχάριστη και αυτό συμβαίνει συνήθως το βράδυ, στο κρεβάτι μας, που κοιτάμε το ταβάνι και τρώμε φλασιές για το πώς είχαν συμβεί ορισμένα πράγματα που τότε μωρέ δεν τους είχαμε δώσει την απαραίτητη σημασία, αλλά τώρα κολλάμε ένα ένα τα κομματάκια και θυμόμαστε. Και μας λύνονται οι απορίες. Και βρίζουμε. Και συνειδητοποιούμε. Και ξαναβρίζουμε. Και παίρνουμε τηλέφωνο τις φίλες μας και βρίζουμε. Μετά τρώμε κάτι γλυκό, ηρεμούμε και κοιμόμαστε…
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ
Η ψευτοσχέση του 3μήνου με κάποιον που ξέρεις από την αρχή πάνω κάτω τι είναι δεν σε ενοχλεί και πολύ. Απλώς θα απογοητευτείς και θα σκεφτείς πόσο τιποτένια σκουλήκια είναι οι άντρες ως είδος κλπ κλπ… θα βγεις με τις φίλες σου, θα το ξεπεράσεις, θα γνωρίσεις τον επόμενο και θα μείνει στο μυαλό σου ως ο beautiful liar και όλα μια χαρά, μη σου πω τον έχεις συγχωρέσει κιόλας και απορείς που είχες κολλήσει μαζί του. Δεν εμβαθύνεις στο θέμα, δεν σε τρώει. Η πραγματική σχέση όμως, που είχες μοιραστεί κομμάτια του εαυτού σου, είχες ακούσει, είχες νιώσει, είχες πιστέψει, είχατε κάνει συζητήσεις, εκεί που υποσυνείδητα είχες επενδύσει στον άλλον, εκεί είναι διαφορετικά. Εκεί το βλέπεις ειδικά και όχι γενικά, δεν θα απογοητευτείς μόνο με τους άντρες σαν φύλο, αλλά από τον άνθρωπό σου, τον παραπάνω από φίλο και λίγο παρακάτω από οικογένεια. Σεβασμός, εκτίμηση, αγάπη, εμπιστοσύνη ξαφνικά πέφτουν στο μηδέν και απογοητεύεσαι με τον εαυτό σου που και πάλι βρήκες τον λάθος άνθρωπο για να αγαπήσεις, που λέει και η Βανδή.
ΦΤΑΙΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ
Σίγουρα είναι ένας γελοίος, ένας ψεύτης και χαίρεσαι που επιτέλους αποκαλύφθηκε αλλά ίσως να μην είναι μόνο έτσι. Πάντα έχουν μερίδιο ευθύνης και οι δύο σε ό,τι και αν συμβαίνει σε μία σχέση. Το θέμα είναι, πόσο καλά τα πας με την αυτογνωσία σου; Οι περισσότεροι όχι και τόσο μάλλον… Οφείλεις πέρα από εγωισμούς να προβληματιστείς και για τα δικά σου λάθη. Συνήθως λένε πως αν ο τρίτος δεν συναντήσει το κενό σας δεν θα μπει ποτέ ανάμεσά σας.
Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;
Οι απόψεις όμως φαίνεται να διίστανται με βάση το φαινόμενο Κούλιτζ το οποίο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά σε ποντίκια στη δεκαετία του 1950. Οι ερευνητές έβαλαν ένα αρσενικό ποντίκι στο κλουβί μαζί με 4-5 θηλυκά που βρίσκονταν σε οίστρο, και δεν άργησαν να καταγράψουν μια φρενίτιδα συνουσιών. Σταδιακά βέβαια, η επιθυμία του αρσενικού ποντικιού για σεξ μειωνόταν και μετά από δύο μέρες, εξανεμίστηκε εντελώς, παρότι τα θηλυκά ποντίκια συνέχιζαν να στέλνουν μηνύματα “διαθεσιμότητας”. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι το αρσενικό ποντίκι είχε εξαντληθεί αλλά όταν πρόσθεσαν στο κλουβί καινούργια θηλυκά, παρατήρησαν με μεγάλη έκπληξη ότι το αρσενικό ποντίκι ξαναβρήκε το ερωτικό του σφρίγος. Άρχισε ένας δεύτερος κύκλος σεξουαλικής φρενίτιδας αλλά μόνο με τα καινούργια θηλυκά. Το αρσενικό ποντίκι θυμόταν ποια θηλυκά είχε “εξυπηρετήσει” και τα απέφευγε συστηματικά. Το φαινόμενο αυτό, δηλαδή το αρσενικό να αποφεύγει τα θηλυκά με τα οποία έχει ήδη κάνει σεξ και να αναζητά καινούργια, ισχύει σε πολλά είδη ζώων, π.χ. φίδια, ακρίδες, κριάρια, ταύρους κλπ. και βαπτίστηκε “φαινόμενο Κούλιτζ” από ένα περιστατικό σχετικά με τον Κάλβιν Κούλιτζ, τον 30ό πρόεδρο των ΗΠΑ.
Στη δεκαετία του 1920, ο Αμερικανός πρόεδρος Κούλιτζ είχε επισκέφθηκε μαζί με τη γυναίκα του μια κρατική φάρμα. Το ζεύγος είχε ξεναγηθεί χωριστά, με μια μικρή χρονική διαφορά. Όταν η κυρία Κούλιτζ πέρασε μπροστά από ένα κοτέτσι ρώτησε τον ξεναγό αν ο κόκορας εκτελεί τα “καθήκοντά” του καθημερινά. «Πολλές φορές την ημέρα, κυρία» ήταν η απάντηση του ξεναγού. «Παρακαλώ, πείτε το αυτό στον κύριο Κούλιτζ», είπε η πρώτη κυρία των ΗΠΑ. Σε λίγο πέρασε κι ο πρόεδρος από το ίδιο σημείο, και ο ξεναγός του μετέφερε τα λόγια της συζύγου του. Αφού σκέφτηκε λίγο ο Αμερικανός πρόεδρος ρώτησε: «Με την ίδια κότα κάθε φορά;» «Όχι, με άλλη κότα κάθε φορά, κύριε», απάντησε ο ξεναγός. «Παρακαλώ, πείτε το αυτό στην κυρία Κούλιτζ», είπε ο Αμερικανός πρόεδρος.
ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ, Η ΝΤΟΠΑΜΙΝΗ ΜΟΥ ΦΤΑΙΕΙ
Οι βιολόγοι πιστεύουν ότι το φαινόμενο Κούλιτζ εμφανίστηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια όταν τα αρσενικά θηλαστικά ανέπτυξαν μια στρατηγική να γονιμοποιούν όσο το δυνατόν περισσότερα θηλυκά. Η στρατηγική αυτή ρυθμίζεται υποσυνείδητα από ένα αρχαίο μέρος του εγκεφάλου, το λιμπικό σύστημα όπου ανήκει ο υποθάλαμος ο οποίος συμμετέχει σε πολλές βασικές λειτουργίες όπως είναι ο έλεγχος της πείνας, της δίψας, του ύπνου, της θερμοκρασίας, του σεξ, της μνήμης και των συναισθημάτων. Πολλοί πιστεύουν πως όχι μόνο τα αρσενικά ζώα αλλά και ο άνδρας διαθέτει αυτόν τον πρωτόγονο προγραμματισμό, και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό. Πράγματι, ο άνδρας, ακόμα και αν είναι ευχαριστημένος με τη μόνιμη σχέση του, εκδηλώνει συχνά την επιθυμία για καινούργιο ερωτικό ταίρι. Αντίθετα, οι γυναίκες είναι πιο δεκτικές στο να κάνουν σεξ με τον ίδιο άνδρα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για ολόκληρη τη ζωή τους. Όμως στον άντρα παρατηρείται μια ραγδαία μείωση της τεστοστερόνης, όταν ο ερωτικός σύντροφος παραμένει ο ίδιος επί μακρόν. Αυτός είναι ο λόγος που η επιθυμία του άντρα για σεξ στη διάρκεια του γάμου πέφτει σημαντικά ενώ της γυναίκας παραμένει σε σαφώς υψηλότερα επίπεδα, λένε ορισμένοι ψυχολόγοι. Οι έρευνες δείχνουν ότι το σεξ με την ίδια γυναίκα, μετά από μια χρονική περίοδο, δεν προκαλεί στον άνδρα σημαντική έκκριση ντοπαμίνης η οποία είναι μια βασική ορμόνη της ευχαρίστησης. Ύστερα από μερικά χρόνια γάμου, η ντοπαμίνη μπορεί να ανέβει σημαντικά μόνο όταν ο άντρας βρει καινούργια γυναίκα, κι ας είναι λιγότερο εμφανίσιμη από τη σύζυγο.
8 ΣΤΟΥΣ 10 ΑΝΔΡΕΣ ΑΠΑΤΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΕΣΜΩΝ
69% ΤΩΝ ΕΞΩΣΥΖΥΓΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
31% ΣΤΟ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ – ΦΙΛΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΤΟ 55% ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ ΕΙΤΕ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΝΑ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΤΕ ΥΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ ΠΟΤΕ
ΜΙΑ ΜΕΣΗ ΛΥΣΗ
Και το αρχικό ερώτημα παραμένει, απλώς να το αποδεχτούμε; Είναι κάτι που θα μας κάνουν όλοι; Ή θα κερατώνουμε ή θα μας κερατώνουν; Και η εμπιστοσύνη; Μετά από ένα τέτοιο γεγονός είναι λογικό να φοβάσαι να εμπιστευτείς και να αφεθείς γιατί θα σκέφτεσαι συνεχώς ότι αυτό μπορεί να σου ξανασυμβεί. Όπως μας τα λένε οι βιολόγοι φαίνεται αναπόφευκτο βέβαια, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, ειδικά για τις γυναίκες! Σίγουρα αλλάζει τον τρόπο που βλέπεις τους άλλους αλλά και τον εαυτό σου. Το να παραμένεις καχύποπτη όμως δεν θα ωφελήσει σε τίποτα όπως ούτε και το να πιστεύεις τους άλλους με την ίδια αφέλεια του 15χρονου στον πρώτο του έρωτα.
Και κατά τον Ernest Hemingway: “Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να τον εμπιστευτείς!”