Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την πρώτη παράσταση της όπερας «Το Μαγικό Βιολί» που ανέβασε το Μουσικό Σχολείο Αλίμου.
Η ιστορία απλή: Ο βασιλιάς μιας πόλης αποφασίζει να απαγορεύσει την μουσική, το τραγούδι, τα χρώματα, το χαμόγελο, την χαρά την ίδια. Οι υπήκοοι του υποφέρουν ενώ η Ρόζα η κόρη του, ονειρεύεται μαζί με τον «τρελό» του βασιλείου την επιστροφή της μουσικής.
Η μουσική επιστρέφει στο πρόσωπο του Αμίρ, ενός βιολιστή που επιστρέφει στην πόλη που γεννήθηκε, αφού γύρισε τον κόσμο με τη μουσική του. Μετά από τις αναμενόμενες δυσκολίες, ο βασιλιάς «θυμάται» την ομορφιά της ζωής μέσα από τη μουσική.
Κάθε στιγμή πάνω στη σκηνή είναι γεμάτη με υπέροχη μουσική και τραγούδια. Εξαιρετικές και οι χορογραφίες – μου άρεσε ιδιαίτερα το «καραβάνι της μουσικής». Τα χορωδιακά μέλη άγγιζαν την τελειότητα, δεν φαντάζεστε πόσο όμορφα ηχούν όλες αυτές οι φωνές όταν τραγουδούν μαζί.
Φυσικά δεν μπορώ να μην αναφερθώ στις Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου και Ίρις Παπαθεοδώρου και τις υπέροχες φωνές τους (χρησιμοποιώ συχνά το ρήμα, αλλά δεν γίνεται διαφορετικά). Πιστεύω πως θα έχουμε τη χαρά να τις ακούσουμε ξανά στο μέλλον.
Όλοι οι σολίστ μας χάρισαν το μεγάλο τους ταλέντο απλόχερα. Το ίδιο έκαναν όλα τα παιδιά που φάνηκε καθαρά πόσο δούλεψαν για αυτήν την όπερα.
Πολύ προσεγμένη παραγωγή, όμορφα σκηνικά, χαρούμενα κοστούμια, πραγματικά δεν θα μπορούσα – ακόμη κι αν ήθελα – να βρω ένα ψεγάδι.
Δεν θα αναφερθώ στους συντελεστές έναν – έναν, γιατί δεν έχει νόημα. Ήταν όλοι εξαιρετικοί κι έφτιαξαν μια παράσταση που θα ήθελα να ανέβει κι άλλες φορές για να μπορέσουν να την απολαύσουν όσο γίνεται περισσότεροι.
Και μη νομίζετε πως είναι μόνο για παιδιά. Η τόσο όμορφη μουσική, τα τραγούδια, ο χορός κι όλα όσα γίνονται επί σκηνής θα σας συνεπάρουν, όσων ετών κι αν είστε.
Θα σταθώ και κάπου αλλού: Τελειώνοντας το έργο βρέθηκα έξω από την αίθουσα και παρακολουθούσα τα παιδιά που έβγαιναν και συναντούσαν φίλους και συμμαθητές. Οι τόσο σφιχτές αγκαλιές που μοιραζόντουσαν το ένα με το άλλο ήταν κάτι που με συγκίνησε. Ένιωθα την αγάπη που έχουν μεταξύ τους και – ειδικά στις μέρες μας – αυτή η εκδήλωση αγάπης μεταξύ τους, ζέστανε την καρδιά μου.
Θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και ιδιαίτερα στα παιδιά που δούλεψαν τόσο πολύ.
Η παράσταση θα παιχτεί για μια ακόμη φορά ανοίγοντας του Φεστιβάλ Θεάτρου της Περιφέρειας Αττικής στο Ανοιχτό Θέατρο “Κατίνα Παξινού” την Παρασκευή, 1η Ιουλίου στις 21:00. Μην την χάσετε.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ
υ.γ. Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι της Δήμητρας Βαβανέλλου.