Γράφει η Άννα Παχή

Κάποιες παραστάσεις μιλούν τόσο πολύ στην ψυχή σου, που είναι δύσκολο να μιλήσεις για αυτές. Ταυτίζεσαι με τους ήρωες, τις καταστάσεις. Θυμάσαι πράγματα δικά σου, ζόρικα πράγματα και ταξιδεύεις στην ιστορία σου, προσπαθώντας ταυτόχρονα να διαμορφώσεις το μέλλον σου λίγο αλλιώτικα.

Μια τέτοια παράσταση είναι “Το παγκάκι”. Ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται τυχαία σε ένα πάρκο και ξετυλίγει ο καθένας τον χαρακτήρα, τις φοβίες, τις ανασφάλειες και τις ελπίδες του. Παρελθόν και παρόν, ψέματα και αλήθειες, προσπάθειες κι ελπίδες είναι όλα εκεί. Το ζητούμενο είναι πάντα ο έρωτας, η συντροφικότητα, η αίσθηση πως δεν είσαι μόνος σε αυτόν τον κόσμο. Ίσως το πιο δύσκολο ζητούμενο από όλα.

Η μάχη των φύλων είναι εδώ, όπως τον ζούμε δεκάδες χρόνια τώρα. Ο Άνδρας προσπαθεί να πείσει θέλοντας να κερδίσει μια προσωρινή ζεστασιά. Γίνεται συμπαθής, αντιπαθής, γοητευτικός, πλάνος,  σταθερός όμως στην απόφαση να μην ενδώσει στη δέσμευση, στην αλήθεια των συναισθημάτων. Παίρνει αυτό που του προσφέρεται για να το πετάξει χωρίς δεύτερη σκέψη. Κολακεύει, ψεύδεται, καλοπιάνει, υπόσχεται, αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες για μια ευκαιρία στο προσωρινό. Ίσως επειδή δεν μπορεί να διαχειριστεί το μόνιμο. Το προσωρινό είναι πιο εύκολο, μια γάζα πάνω σε μια ανοιχτή πληγή που χρειάζεται εγχείριση, ο ασθενής όμως προτιμά την ασφάλεια της γάζας από το ρίσκο του χειρουργείου. Δεν έχουν όλοι αρετή και τόλμη..

Η Γυναίκα προσφέρει, συμπάσχει, αντιλαμβάνεται, υποχωρεί, προκειμένου να πείσει πως το μόνιμο μπορεί να υπάρξει και να είναι όμορφο. Αποδέχεται το ρόλο του “θύματος”, κλείνει τα μάτια της στο ψέμα, δίνει γη και ύδωρ για να τραβήξει κοντά της κάποιον που εμφανώς δεν είναι για αυτήν. Θυμώνει επιφανειακά, είναι όμως πρόθυμη να υποχωρήσει μπροστά στην ελπίδα της συνύπαρξης. Μάταια. Όταν κουρελιάζεις τον εαυτό σου με την επίφαση της ανθρωπιάς, κανείς δεν θα σε πάρει στα σοβαρά. Όταν αποδέχεσαι το ψέμα που βρίσκεται μπροστά σου, με αυτό θα μείνεις ελπίζοντας μάταια στο διηνεκές.

Η μοναξιά είναι μεγάλο βάρος, λίγοι μπορούν να την αντέξουν. Οι περισσότεροι προσπαθούν να την ξεγελάσουν, να ξεφύγουν για λίγο από τον ιστό της καθώς, για να την υποτάξεις θα πρέπει κυρίως να την αποδεχθείς. Πονάει αυτό.

Ο Γιώργος Κιμούλης έχει περάσει τις εξετάσεις του στο κοινό εδώ και πολλά χρόνια. Εδώ καταθέτει σημαντική ερμηνεία μαζί με την Φωτεινή Μπαξεβάνη που στέκεται δίπλα του ισάξια. Η σκηνοθεσία του επικεντρώνεται στους χαρακτήρες, στην ιστορία και την πορεία τους με έναν τρόπο υποδόρειο. Ο θεατής ξεχνά πως βλέπει παράσταση, νιώθει πως παρακολουθεί μια πραγματικότητα. Πόσοι μπορούν να καταφέρουν κάτι τέτοιο;

“Το παγκάκι” όπως κάθε παγκάκι ενός πάρκου έχει πολλές ιστορίες να πει. Φροντίστε να τις ακούσετε.

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 21:00

Το Παγκάκι
του Αλεξάντερ Γκέλμαν

Σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Μετάφραση: ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΤΣΗΣ
Διασκευή: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Σκηνικά: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Κοστούμια: ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Φωτισμοί: ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΤΣΟΥ
Φωτογραφίες: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΟΥΛΗΣ
Video: ΚΩΣΤΑΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ

Παίζουν:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ – ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΠΑΞΕΒΑΝΗ

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ

Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων
Τηλ: 210 8656004, 210 8679535