Της Άννας Παχή
Μπορεί να εφαρμοστεί στο Μετρό, στα τρόλεϊ, στον προαστιακό, σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς τέλος πάντων. Δεν είναι δύσκολο. Δεν πονάει. Απλώς δείχνει πως δεν είμαστε ζώα, έχουμε μια μίνιμουμ κοινωνική παιδεία καθώς και μια ελάχιστη αισθητική. Είναι γεγονός πως κυκλοφορούμε όλοι λίγο πολύ με το βλέμμα του τρελού στα μάτια. Είμαστε έτοιμοι για καυγά, περιμένοντας τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Κάτι τα οικονομικά που πάνε στο διάολο, κάτι τα επαγγελματικά που αισθανόμαστε σκλάβοι σε γαλέρα, κάτι το σεξ που νιώθουμε πως το έχουμε ξεχάσει.. ε.. δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος για να σαλτάρει. Οκ, κατανοητό. Όμως, για να μη βρεθείς σφαγμένος σε κανά χαντάκι (διότι, πίστεψέ με, υπάρχουν πολλοί, πιο τρελοί από σένα) ΘΥΜΗΣΟΥ:
- Η θέση δεν είναι τσιφλίκι
Ναι, ζούμε στη μεγαλούπολη, ο κόσμος είναι ζούγκλα, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και διάφορα τέτοια αλτρουιστικά μπορεί να σε βοηθάνε στην καθημερινή ζωή, αλλά όταν βλέπεις έγκυο γυναίκα, σήκω ρε μουλάρι από τη θέση και παραχώρησέ την στη γυναίκα. Ή στον ηλικιωμένο που βλέπεις πως δεν τον κρατούν τα πόδια του. Ή στο παιδάκι που δε φτάνει να κρατηθεί πουθενά και σκαρφαλώνει στον άμοιρο γονιό του για να μην το τσαλαπατήσουν. Ή σε κάποιον που έχει σπασμένο χέρι. (Ναι, έχει συμβεί να είναι η άλλη με το γύψο και οι καθήμενοι να σφυρίζουν κλέφτικα. Ευτυχώς παρενέβη ο οδηγός). Το καταλαβαίνω πως υπάρχουν φορές που δε σε κρατούν τα πόδια σου και ας είσαι νεότερος, αλλά άλλο κουρασμένος, άλλο ανήμπορος, άλλο «σε ανάγκη». Μάθε να ξεχωρίζεις τη διαφορά.
- Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά (και ολόκληρη μη σου πω…)
Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί για την περιβόητη «μασχαλίλα», ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το αποσμητικό δεν είναι επικίνδυνο για την υγεία, δεν κοστίζει πολύ και χρησιμοποιείται κάθε μέρα, όχι μόνο Κυριακές και εορτές. Πλέον κάθε διαμέρισμα διαθέτει υδραυλική εγκατάσταση κι αν βαριέσαι να κάνεις μπάνιο θεωρώντας πως η φυσική σου οσμή είναι ακαταμάχητη, μπορείς τουλάχιστον να πλύνεις τις μασχάλες σου και να γλυτώσεις τους γύρω σου από το μαρτύριο της Μπόχας. Ούτε στο Γκουαντάναμο το χρησιμοποιούν, αν επιθυμείς να βασανίσεις τους γύρω σου υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Πλύσου! Το σαπούνι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
- Κρατιόμαστε
Σπανίως βρίσκουμε θέση στο λεωφορείο, ειδικά τις πρωινές και απογευματινές ώρες. Για αυτό οι καλοί άνθρωποι του ΟΑΣΑ έχουν βάλει μέσα στα οχήματα μπάρες και ειδικά πιαστήρια που κρέμονται από αυτές. Για να κρατηθείς. Αν στο ένα χέρι έχεις το κινητό και στο άλλο τον καφέ, δεν κρατιέσαι. Τα πόδια σου δεν αρκούν να σε κρατήσουν ασφαλή με αποτέλεσμα να παλαντζάρεις επικίνδυνα και να πέφτεις σα σακί με πατάτες πάνω στο διπλανό σου. Κόφτο.
- Τα προσωπικά σου δεν αφορούν κανέναν
Η μόδα των κινητών που έχουν γίνει προέκταση των χεριών των περισσοτέρων από μας ήρθε για να μείνει, τουλάχιστον για τα επόμενα είκοσι χρόνια όταν τα κρούσματα εγκεφαλικού καρκίνου θα γίνουν από πιθανότητα στατιστική. Μέχρι τότε όμως, δεν υπάρχει λόγος να γκαρίζεις μέσα στο λεωφορείο για το τι ψώνισες χθες από το σούπερ μάρκετ, για το πόσο σε εκνεύρισε ο μπατζανάκης σου στο πασχαλινό τραπέζι, ή, τι θα κάνεις το σαββατόβραδο. Εσύ πιστεύεις πως ζεις ενδιαφέρουσα ζωή και θες να κάνεις τους υπόλοιπους να ζηλέψουν, στην ουσία όμως το μόνο που δείχνεις είναι η ανασφάλειά σου και τα κόμπλεξ σου. Τα προσωπικά εκτός λεωφορείου, παρακαλώ.
- Ο καφές είναι επικίνδυνος (σε όχημα εν κινήσει)
Δεν πρόλαβες να πιείς καφέ στο σπίτι γιατί βαρέθηκες να σηκωθείς είκοσι λεπτά νωρίτερα. Σεβαστό. Ή, επειδή είχες και στο χωριό σου freddo macciato triple caramel δε μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν. Πάρε το ρημαδοκαφέ σου α φ ο ύ κατέβεις από το λεωφορείο. Ή, αν είσαι τόσο θεριακλής, κούμπωσέ τον καλά και βάλτον σε μια τσάντα. Δε φταίει σε τίποτα το καθαρό ρούχο του συνεπιβάτη σου, το οποίο γίνεται σύσκατο όταν στην επόμενη λακούβα ο καφές σου προσγειώνεται πάνω του. Κι αν τέλος πάντων συμβεί το μοιραίο, να είσαι έτοιμος να αναλάβεις τις ευθύνες σου, ήτοι, να του πληρώσεις καθαριστήριο του χριστιανού.
- Όποιος προλάβει
Στα λεωφορεία ισχύει ο άγραφος νόμος της ουράς. Συχνά η ουρά είναι τόσο μεγάλη που μερικοί πρέπει να μείνουν απέξω. Το να γκαρίζεις «στριμωχτείτε λίγο να μπούμε κι εμείς» σε ένα όχημα που δε χωρά πλέον ούτε κουνούπι, δε θα αυξήσει μαγικά το χώρο. Ειδικά αν – αφού έχεις καταφέρει να μπεις πατώντας επί πτωμάτων – στην επόμενη στάση γκαρίζεις πάλι «δε χωράμε κυρία μου, δεν το βλέπετε; Περιμένετε το επόμενο. Φύγε οδηγέ!»
- Ο τύπος με τα α$#@#*δια
Τα καθίσματα του λεωφορείου είναι για να κάθεσαι και όχι για να αράζεις. Για αυτό το λόγο ο καλός θεός έφτιαξε τους καναπέδες. Αντιλαμβάνομαι πως πολλοί άνδρες θεωρούν πως το κάτω κεφάλι είναι μεγάλο και βαρύ, αυτό δε σημαίνει όμως πως πρέπει να ανοίγεσαι σα φύλλο για πίτες και να πιάνεις δυο θέσεις, ενώ η ταλαίπωρη δίπλα σου κουβαριάζεται για να μη σε ακουμπήσει. Κλείσε τα γ@μημέν@ τα πόδια σου, γιατί θα βρεθεί καμιά που θα σου κάτσει τσαντιά στο επίμαχο σημείο, και ξέρεις τι κουβαλάνε οι γυναικείες τσάντες. Είναι βαριές.
- Τόπο στα γηρατειά
Αγαπητέ συνταξιούχε το να πηγαίνεις αξημέρωτα βόλτα στο Ζάππειο είναι ένα καλό χόμπυ, δε λέω, αλλά δε χάθηκε ο κόσμος να ξεκινήσεις μια ώρα αργότερα, να έχει προλάβει όποιος τυχερός δουλεύει να μη στριμώχνεται εξαιτίας σου. Επίσης, καλό θα ήταν να χρησιμοποιείς τις λαβές που έμαθες στο μάθημα της πάλης τότε στο εξατάξιο Γυμνάσιο πουθενά αλλού, όχι στην είσοδο των λεωφορείων. Σέβομαι την ηλικία σου, σεβάσου κι εσύ την ανάγκη μου. Όλοι θα μπούμε στο διαολομηχάνημα, πόρτα λεωφορείου είναι, όχι η πύλη του παράδεισου.
- Μην κάνεις ότι δε θέλεις να σου κάνουν
Αυτό.