Γράφει ο Κώστας Αναγνωστόπουλος
Μπασίστας, εκφραστικός τραγουδιστής, μαχητής για τα δικαιώματα των μαύρων και πάνω απ’ όλα ο μεγιστος ίσως συνθέτης και παραγωγός στη μεταπολεμική μουσική ιστορία. Ο Willie Dixon, δεν έγινε ποτέ φίρμα και ίσως αρκετοί να μην τον γνώριζαν, καθώς δεν έβγαινε μπροστά, αλλά έκανε διάσημους με τα τραγούδια του δεκάδες τραγουδιστές και συγκροτήματα. Όπως ο Muddy Waters, που ήταν ο φίλος και στενός συνεργάτης του, ο Howlin’ Wolf, ο Little Walter, ο Bo Diddley κ.λπ.
Η επιρροή του τεράστια στα συγκροτήματα της ροκ και μουσικούς – εμβλήματα της σκηνής. Cream, Jeff Beck, Doors, Led Zeppelin, Rolling Stones, Steppenwolf, Bob Dylan, Jimi Hendrix, είναι οι πιο διάσημοι που επηρεάστηκαν από τον ήχο του και τραγούδισαν δικά του τραγούδια. Μάλιστα, οι Zeppelin του «έδωσαν και κάποια λεφτά», όπως είχε πει ο ίδιος, καθώς τους κατηγόρησε για κλοπή, και δικαιώθηκε, για την χρήση της μουσικής του από το Bring It On Home και τους στίχους του από το Υou need love, του 1962, για να κάνουν το τραγούδι που τους εκτόξευσε, το Whole Lotta Love.
Ο Dixon, ήταν πρωτοπόρος και έχει αναγνωριστεί ως το πιο ισχυρό πρόσωπο στη διαμόρφωση του μπλουζ του Σικάγου,μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του το Hoochie Coochie Man, I Just Want to Make Love to You, Little Red Rooster, My Babe, και το θρυλικό Spoonful, που ίσως είναι το πιο πολυτραγουδισμένο. Οι περισσότερες δημιουργίες του έγιναν όταν ήταν ο συνθέτης και παραγωγός στην Chess Records, από το 1950 έως το 1965.
Η ζωή του, ήταν ανάλογη με των μαύρων της Αμερικής. Φτώχια, διωγμοί και περιθώριο. Γεννήθηκε την 1η Ιουλίου του 1915 στο Vicksburg, του Μισισίπι. Μέχρι να ασχοληθεί σοβαρά με τη μουσική, τραγουδούσε με διάφορες χορωδίες στην εκκλησία και αργότερα σε συγκροτήματα. Η πρώτη επαφή του με το blues ήταν όταν υπηρέτησε στις αγροτικές φυλακές του Μισισιπή και άκουσε τους κρατούμενους να τραγουδούν. Τότε άρχισε να προσαρμόζει σε αυτόν τα τραγούδια και τα στιχάκια που είχε γράψει.
Το 1936, πήγε στο Σικάγο και έγινε μποξέρ, αλλά τα παράτησε γιατί τον έριξε ο μάνατζερ του. Όμως, σε ένα γυμναστήριο συνάντησε τον Leonard Caston, που τον έπεισε να σχοληθεί σοβαρά με τη μουσική του και του έφτιαξε και το πρώτο του ξύλινο μπάσο. Από τότε, άρχισε η μουσική πορεία του.
Στο πόλεμο αρνήθηκε να πολεμήσει, λέγοντας πως δεν ήθελε να υποστηρίξει ένα έθνος που συνέχιζε να προωθεί ρατσιστικούς νόμους, και φυλακίστηκε για δέκα μήνες. Μετά τον πόλεμο, έκανε το δικό του συγκρότημα, με τη συμμετοχή και του Caston, το Big Three Trio. Η καριέρα του απογειώθηκε όταν πήγε στην Chess Records. Εκεί αρχικά, καθώς και σε άλλες εταιρείες μέχρι τον θάνατο του στις 29 Ιανουαρίου του 1992, (από καρδιακή ανεπάρκεια), συνεργάστηκε με τους Chuck Berry, Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Otis Rush, Bo Diddley, Joe Louis Walker, Little Walter, Sonny Boy Williamson, Koko Taylor, Little Milton, Eddie Boyd, Jimmy Witherspoon, Lowell Fulson, Willi Mabon, Melphis Slim, Washboard Sam, Jimmy Rogers, Sam Lay και πολλούς άλλους.