Της Άννας Παχή

Με παρουσιαστικό που παραπέμπει σε νεράϊδα κι ένα αφοπλιστικό χαμόγελο, η Άννα Φιλιππάκη, ηθοποιός, χορεύτρια και τραγουδίστρια, μίλησε στο iart.gr για την παράσταση «Ο Μολυβένιος Στρατιώτης» που ανεβαίνει στο Θέατρο Βασιλάκου και όχι μόνον…

Άννα, πες μας λίγα πράγματα για σένα.

Είμαι από τη Ρόδο, όπου από μικρή ασχολήθηκα με τον κλασικό χορό, παράλληλα με σπουδές πιάνου, μαντολίνου και κλασικού τραγουδιού. Με την ενθάρρυνση των γονιών μου, που εντόπισαν την κλίση μου και με βοήθησαν να προχωρήσω, ήρθα στην Αθήνα, όπου  συνέχισα τις σπουδές μου στη σχολή χορού της Άννας Πέτροβα, ταυτόχρονα με τη φοίτησή μου στο Ελληνικό Ωδείο, πάνω στο τραγούδι.

Πως ξεκίνησε η επαγγελματική σου ενασχόληση με το θέατρο;

Πήγα στην ακρόαση της Μαριάννας Τόλη για το «Άννυ», της άρεσα και με ενέταξε στο θίασό της. Μετά από αυτό, η μια δουλειά έφερνε την άλλη. Πήγαινα σε ακροάσεις, γνωρίστηκα με συναδέρφους, ανθρώπους του χώρου και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.

Συνήθως είναι δύσκολο, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Ισχύει αυτό. Αντιμετώπισα αρκετές δυσκολίες, σε γενικές γραμμές όμως, υπήρξα κάπως τυχερή. Έχω κάνει πολύ ωραίες συνεργασίες, τις θυμάμαι όλες με αγάπη και χαρά. «West side story», «η Μελωδία της Ευτυχίας», «Fame» με τη Θέμιδα Μαρσέλλου, και πολλά έργα με τη Μαριάννα Τόλη. «Μυστικός Κήπος», «Μαίρη Πόππινς» και για δεύτερη φορά «Ο Μολυβένιος Στρατιώτης».

Το κλασικό παραμύθι που ανεβαίνει φέτος.

Υπάρχουν διαφοροποιήσεις στην αγαπημένη αυτή ιστορία κι έχει happy end. Υποδύομαι τη μπαλαρίνα, με Στρατιώτη τον Ίαν Στρατή. Πρόκειται για πολύ ωραία παράσταση με εξαιρετικούς συντελεστές. Καταπληκτικά σκηνικά, 3D προβολές, χορό και τραγούδι..

Στο παραμύθι η χορεύτρια δε μιλάει. Είναι βουβός ρόλος.

Τώρα μιλάει, τραγουδάει, χορεύει κι ερωτεύεται. Βλέπουμε τη Λίζα, το κοριτσάκι που έχει τη μπαλαρίνα, να είναι αυστηρή, θέλει να την κάνει να αγγίξει την τελειότητα. Η μπαλαρίνα μας καταπιέζεται, προκειμένου να φτάσει το τέλειο. Έρχεται όμως η γνωριμία της με το Στρατιώτη που τη «μαλακώνει», την κάνει να ερωτευτεί και γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι. Ένα από τα μυνήματα της παράστασης είναι πως μέσα στις δυσκολίες, σε όλα αυτά που ζούμε, μας κάνουν να κυνηγάμε την τελειότητα και να έχουμε όλοι υψηλές προσδοκίες, ξαφνικά έρχεται κάτι πολύ τρυφερό, σε «γειώνει» και σε βοηθά να βρεις το δρόμο σου.

Έχεις κάνει παραστάσεις για παιδιά και για μεγάλους. Ποιο είναι το πιο δύσκολο κοινό;

Τα παιδιά, ξεκάθαρα. Αντιδρούν, μιλούν, απαντούν, αν δεν τους αρέσει το δείχνουν, αν τους αρέσει, πάλι το δείχνουν. Είναι το πιο δύσκολο αλλά και το πιο ωραίο κοινό. Αντιδρά. Οι μεγάλοι είναι «κουμπωμένοι». Τα παιδιά σου δείχνουν την αλήθεια, μαζί τους ξέρεις τι κάνεις, αν τους αρέσει δηλαδή η δουλειά σου, ή όχι. Σου δίνουν πολλή ενέργεια. Το χαίρονται και το δείχνουν. Οι μεγάλοι φιλτράρουν τα πάντα. Τα παιδιά δεν έχουν φίλτρα. Απλά χαίρονται. Και οι αντιδράσεις είναι φανταστικές. Καμιά φορά μας κάνουν και γελάμε, δε μπορείς να κρατηθείς πάντα.

Η Μαριάννα Τόλη είναι από τις κορυφές στο παιδικό θέατρο. Πως είναι η συνεργασία σας;

Της έχω τρομερή αδυναμία, άλλωστε δουλεύουμε μαζί πάνω από δέκα χρόνια. Είναι σπάνιος άνθρωπος, πολύ δοτική. Πάντοτε επιλέγει συνεργάτες που ταιριάζουν, κάνουν ωραία παρέα, έτσι ώστε να υπάρχει θετική ενέργεια. Γενικά είμαστε πολύ αγαπημένοι κι αυτό ξεκινά από τη Μαριάννα. Συζητά, κατανοεί τα πάντα.

Εκτός από θέατρο με τι άλλο ασχολείσαι;

Διδάσκω μπαλέτο, αν και προσωρινά έχω σταματήσει λόγω του θεάτρου. Σκέφτομαι να ξεκινήσω πάλι. Είναι πολύ ωραίο να διδάσκεις χορό στα παιδιά, αν και πολύ κουραστικό βέβαια. Αναγκάστηκα να σταματήσω γιατί ‘έπεσαν’ πολλά μαζί, πρόβες, διδασκαλίες… Επίσης εμφανίζομαι σε μουσικές σκηνές, με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Πάνος  Μουζουράκης,  ο Θανάσης Αλευράς και ο Κρατερός Κατσούλης. Αν και τη μεγαλύτερη χαρά τη δίνει το θέατρο, δε μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου μακριά από αυτό.

Κατά πόσο θεωρείς πως έχει επηρεάσει το κοινό η κρίση που βιώνουμε;

Σίγουρα είναι πιο επιλεκτικό, δε θα δει πέντε παραστάσεις, θα διαλέξει μια. Όμως, δεν το «αφήνει». Η κρίση – πιστεύω – έσπρωξε περισσότερο τον κόσμο σε αυτές τις διεξόδους. Είναι αρκετές οι σκηνές και τα έργα, από την άλλη όμως, μειώθηκαν κάπως οι τιμές των εισιτηρίων, υπάρχει μια κατανόηση. Εξακολουθεί πάντως να είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα, για όλους.

Ποιόν ρόλο θα ήθελες οπωσδήποτε να παίξεις σε αυτή τη ζωή;

Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που θα ήθελα να αναλάβω στην πορεία μου. Αυτή τη στιγμή, σκέφτομαι το εξαιρετικό καινούριο μιούζικαλ «Χάμιλτον» στο οποίο θα με ενδιάφερε εξαιρετικά. Πρόκειται για την ιστορία και την πολιτική της Αμερικής και περιλαμβάνει πολλά μουσικά είδη, όπως η ραπ. Ο Χάμιλτον είναι ιστορικό πρόσωπο.

Σκέφτεσαι καθόλου το γάμο;

Μου αρέσει η ιδέα, θέλω πολύ να γίνω μητέρα, εφόσον έχω βρει το σωστό σύντροφο. Δυστυχώς, δε βλέπω ωραία πράγματα από παντρεμένα ζευγάρια. Θα ήθελα να έχω ένα σύντροφο, να είμαστε καλά μαζί αλλά δε μπορώ να πω ότι ο γάμος είναι μέσα στις άμεσες προτεραιότητές μου. Προς το παρόν τουλάχιστον. Είμαι της σχέσης πάντως. Δε μου αρέσει η μοναξιά.

Πληροφορίες για την παράσταση εδώ