Του Νίκου Κόκκινου
Ως εργαλείο για να θίξει πανανθρώπινα και διαχρονικά ζητήματα χρησιμοποιεί την επιστημονική φαντασία ο Γιώργος Γιαλούρης, συγγραφέας δύο βιβλίων του είδους, με πιο πρόσφατο το Little Girl Blue που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Στο μυθιστόρημα, πίσω από τις διαστημικές μάχες, τα διαπλανητικά ταξίδια και την καταιγιστική δράση, αναδεικνύονται ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τον τρόπο διάρθρωσης της κοινωνίας, τους μηχανισμούς επιβολής, την ισότητα, την αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα πάθη.
Πώς προέκυψε η συγγραφική ενασχόληση με την επιστημονική φαντασία;
Ως αναγνώστη, η επιστημονική φαντασία πάντοτε με συγκινούσε, αφού παρέχει ένα οπλοστάσιο με την χρήση του οποίου μπορεί ο συγγραφέας να θίξει ένα πλήθος θεμάτων που αφορούν τον άνθρωπο. Την ιστορική του εξέλιξη, τη θέση του στον σύγχρονο κόσμο, την προβολή στο μέλλον. Δύσκολα βρίσκει κανείς αντίστοιχα εργαλεία σε άλλα είδη λογοτεχνίας. Επιπλέον η επιστημονική φαντασία δεν υποτάσσεται σε καμία τελεολογική προσέγγιση. Ο συγγραφέας επεξεργάζεται την ιδέα του, καταθέτει τον προβληματισμό του, σχολιάζει τον κόσμο αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Είναι το είδος που μας θυμίζει ότι η ιστορία δεν έχει γραμμική εξέλιξη, δεν οδηγείται προς ένα προκαθορισμένο τέλος. Κάθε τι υπάρχει ως δυνατότητα και ως τέτοια, μπορεί να μετεξελιχθεί σε ιστορική πραγματικότητα. Όταν λοιπόν άρχισα τα πρώτα μου συγγραφικά βήματα, ήταν εύλογο να ξεκινήσω από αυτόν τον χώρο, τον οποίο και συνεχίζω να υπηρετώ.
Είναι λογοτεχνικός τομέας που έχει κοινό στην Ελλάδα ή ο κόσμος προτιμάει σχεδόν αποκλειστικά τις ταινίες του Χόλυγουντ;
Σε μία εποχή όπου κυριαρχεί το σύνθημα σε βάρος του επιχειρήματος, ο εντυπωσιασμός σε βάρος της ουσίας, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι πολλοί εν δυνάμει αναγνώστες επιστημονικής φαντασίας καταφεύγουν τελικά στις ταινίες-κονσέρβες του Χόλυγουντ. Ωστόσο, υπάρχει πάντα το αντίβαρο του αναγνωστικού κοινού που δεν αρκείται σε αυτό και αναζητά το εναλλακτικό, το φρέσκο. Θέλω να πιστεύω ότι όσο αναδεικνύεται η δουλειά νέων συγγραφέων, τόσο το κοινό αυτό θα αυξάνεται. Οι συγγραφείς, οι εκδοτικοί οίκοι και οι αναγνώστες θα έχουν μόνο να κερδίσουν από μία τέτοια εξέλιξη. Ο πήχης θα ανέβει και θα βλέπουμε περισσότερους συγγραφείς να καταπιάνονται με την επιστημονική φαντασία.
Διαβάζοντας το Little Girl Blue, συμπεραίνουμε ότι πίσω από την κλασικού τύπου επιστημονική φαντασία με το ταξίδι στο Διάστημα, τις περίεργες για εμάς μορφές ζωής, την εξελιγμένη τεχνολογία και τα σχετικά, υπάρχουν κοινωνικές διαστάσεις. Νομίζετε ότι αυτό θα ξενίσει τους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας ή μπορεί να ανοίξει αυτό το είδος στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό;
Αν δεν υπάρχουν κοινωνικές διαστάσεις, κοινωνικό σχόλιο όπως και ερωτήματα σε σχέση με τη θέση του ανθρώπου στο Σύμπαν, τότε η επιστημονική φαντασία χάνει τη λάμψη της, γίνεται επίπεδη. Στο Little Girl Blue, πίσω από τις διαστημικές μάχες, τα διαπλανητικά ταξίδια και την καταιγιστική δράση, κρύβονται ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τους μηχανισμούς επιβολής της εκάστοτε κυρίαρχης ιδεολογίας. Όταν οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου ξεκινούν το παράτολμο ταξίδι τους, αναζητούν απλά ένα αγαπημένο τους πρόσωπο. Στην πορεία όμως ο στόχος τους διαφοροποιείται και τελικά τους υπερβαίνει. Απορρίπτουν τον ατομικισμό και ανακαλύπτουν τη δύναμη της συλλογικής δράσης. Είναι θέματα που απασχολούν τον κόσμο στην εποχή μας. Οποιοδήποτε λογοτεχνικό είδος κινείται προς αυτή την κατεύθυνση θεωρώ ότι ανοίγει τις πόρτες του σε μεγαλύτερη, ή τουλάχιστον σε πιο ανήσυχη μερίδα του αναγνωστικού κοινού.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν άντρα συγγραφέα να γράφει ένα βιβλίο με κεντρικό ήρωα γένους θηλυκού;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο κεντρικός μου ήρωας είναι γένους θηλυκού (και ούτε η τελευταία). Μου βγαίνει με απόλυτη φυσικότητα άρα δεν νιώθω ότι τίθεται θέμα δυσκολίας, μόνο θέμα προσέγγισης. Στο Little Girl Blue η ιστορία κινείται γύρω από την αναζήτηση μία νεαρής κοπέλας για τον χαμένο πατέρα της. Στον χαρακτήρα της ενσωματώνω χαρακτηριστικά που θεωρώ ότι είναι σύμφυτα με την γυναικεία ιδιοσυγκρασία. Η Ναδένια προσηλώνεται στον στόχο της και αξιοποιεί την λογική για να αποκόπτει ό,τι προεξέχει από τον πολυδιάστατο συναισθηματικό της κόσμο.
Το Little Girl Blue είναι το δεύτερο βιβλίο σας, που σημαίνει ότι ασχολείστε με τη συγγραφή. Οπότε μπορούμε να περιμένουμε και άλλα έργα στο μέλλον…
Ασφαλώς! Η συγγραφή είναι εδώ και χρόνια αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Το τρίτο βιβλίο μου ολοκληρώνεται σιγά-σιγά και θα έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Η επιστημονική φαντασία δεν θα είναι εδώ τόσο έκδηλη όσο στο μικρό μπλε κορίτσι (δεν θα έχουμε πλανήτες, διαστημόπλοια και εξωγήινους), αλλά αξιοποιείται με διαφορετικό τρόπο. Ψηλαφίζω τις ανθρώπινες σχέσεις και τις συμπεριφορές που αναπτύσσονται μέσα στα σύγχρονα εργασιακά περιβάλλοντα. Ιστορίες πασπαλισμένες με επιστημονική φαντασία στις οποίες επιστρατεύω το χιούμορ, την εσωτερική ενατένιση ακόμη και το στοιχείο του τρόμου. Είμαι ενθουσιασμένος με το καινούργιο μου εγχείρημα!