Της Άννας Παχή

Συνεχώς γίνονται και ξαναγίνονται συζητήσεις για το ταλέντο κάποιου – ή κάποιων τόσο από «ειδήμονες» όσο και από εμάς, τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Η ευκολία της κριτικής (κακιασμένης ή όχι) προσδίδει τον αέρα του γνώστη σε αυτόν που την εκφράζει, καλύπτοντας έτσι την ανασφάλεια και τα κόμπλεξ του. Το ταλέντο μπορεί να είναι άυλο, ταυτόχρονα όμως, απόλυτα υπαρκτό. Παρακάτω θα δούμε μερικές περιπτώσεις “ατάλαντων” που όμως κυριαρχούν για χρόνια και χρόνια. Συνήθως είναι γυναίκες, (είναι πιο «εύκολα» θύματα) αλλά βάλαμε και κανα δυο άντρες έτσι, για την ισορροπία.

Αλίκη Βουγιουκλάκη

«Επιχειρηματία», «στυγνή έμπορο», «την ενδιέφερε μόνο η εικόνα της» και πολλά τέτοια αναδύονται κατά καιρούς για να αντισταθμίσουν ίσως τη λατρεία που εξακολουθεί να εμπνέει, τόσα χρόνια μετά το θάνατό της. Σαφώς είχε το θέατρό της η γυναίκα, για να ανεβάζει τα έργα που ήθελε, όταν το ήθελε, με τους συνεργάτες που ήθελε. Μια επιχείρηση έχει έξοδα που πρέπει να βγουν και οι άνθρωποι πρέπει να ζήσουν. Σίγουρα ανέβαζε «εμπορικά έργα» αλλά αυτό δε σημαίνει πως το «Καμπαρέ», η «Ωραία μου Κυρία» ή το «Η μελωδία της ευτυχίας» είναι πατάτες. Μην τρελαθούμε κιόλας. Η Αλίκη δημιούργησε την εικόνα της, τη συντήρησε και μπράβο της. Ωραία, μπορεί να μην τα κατάφερε με τη «Λυσιστράτη». Κανείς ηθοποιός όμως, σκηνοθέτης, τραγουδιστής ή ο,τιδήποτε δεν είναι πάντα τέλειος. Το ταλέντο της αποδεικνύεται κάθε φορά που γελάμε ή συγκινούμαστε βλέποντας τις ταινίες της, ανεξαρτήτως ηλικίας, ανεξαρτήτως γενιάς. Πέραν τούτου, ουδέν.

Ζωή Λάσκαρη

Μας άφησε πρόσφατα και εκτός από τις εκδηλώσεις λατρείας είχαμε φυσικά και το αντίθετο. Ατάλαντη. Μάλιστα. Μια γυναίκα που από τα καλλιστεία βρέθηκε στις Κάννες, τόλμησε να παίξει ρόλους εκτός μικροαστικού κατεστημένου, συνεργάστηκε με σημαντικούς έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, υπήρξε πάντοτε ειλικρινής με τον εαυτό της και τους άλλους, ατάλαντη. Η μορφή της στοίχειωνε ανδρικό και γυναικείο πληθυσμό κι όχι μόνο επειδή ήταν όμορφη, όμορφες υπήρξαν και υπάρχουν πολλές. Κυρίως επειδή στεκόταν πάντοτε ίσια, με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα αγέρωχο. Αυτό είναι άλλου είδους ομορφιά και πρέπει να έχεις πολλά α@*6*& για να την αντέξεις.

Ελένη Μενεγάκη

Το τι έχουν σούρει χρόνια και χρόνια στη βασίλισσα του πρωινάδικου (και μεσημεριανάδικου) δεν περιγράφεται. Ο βασικός χαρακτηρισμός είναι αυτός της χαζής. Βρίσκεται 20τόσα χρόνια στην κορυφή της τηλεοπτικής πυραμίδας, διατηρώντας επαγγελματικές σχέσεις ετών, πάντα αγαπημένη του κοινού της, διότι προσπαθεί να το διασκεδάσει χωρίς να του κάνει την έξυπνη. Αυτό φυσικά, δε σημαίνει πως είναι χαζή. Απλά δεν είναι «δήθεν». Οι υπόλοιποι «τηλεοπτικοί» τρώνε τη σκόνη της.

Μάρκος Σεφερλής

Θεωρώ το χιούμορ του σκατολογικό και προσωπικά δε μου αρέσει. Αυτό δε σημαίνει πως δεν αναγνωρίζω το ταλέντο του να κάνει ανθρώπους να γελάνε, κάτι που του επιτρέπει να διατηρεί το θέατρό του γεμάτο εδώ και χρόνια. Όσοι τον έχουν δει στο θέατρο μου λένε ότι είναι καταπληκτικός. Τους πιστεύω.

Για πάμε στο εξωτερικό.

Marilyn Monroe

Η πιο παρεξηγημένη από καταβολής κόσμου. Με το που εμφανίζεται στη μεγάλη οθόνη σου κόβεται η ανάσα, η φωνή της σου χαϊδεύει τα αυτιά. Θα μπορούσες απλώς να τη χαζεύεις. Όσο για το ταλέντο της, φαίνεται σε όλες της τις ταινίες. Καμιά ατάλαντη δε θα μπορούσε να συνεργαστεί με τους  Billy Wilder, Jean Negulesco, Otto Preminger, για να αναφέρω μερικούς μόνο. Πέρα από τις κωμωδίες της (δεν κατάλαβα δηλαδή γιατί οι Tony Curtis & Jack Lemmon ήταν καλοί στο «Μερικοί το προτιμούν καυτό» κι εκείνη όχι) στα δράματα έδειξε όλη τη γκάμα της. Ξεστραβωθείτε και δείτε τα.

Diane Lane

«Η ατάλαντη μούσα του Κόπολα» ήταν ο χαρακτηρισμός που μονίμως άκουγε και διάβαζε, είχαν λυσσάξει πια όλοι. Πάντα ήταν πολύ ωραίο κορίτσι και πάντα έπαιζε μια χαρά. Outsiders, RumbleFish, Streets of  Fire, Murder at 1600 είναι μερικά από τα έργα που εμφανίστηκε, πάντοτε κάνοντας εντύπωση. Στο Unfaithfull πήρε την εκδίκησή της, καθώς ήταν υποψήφια για Όσκαρ. Α σιχτίρ πια.

Madonna

Αυτή κι αν έχει ακούσει τα εξ αμάξης. Ποτέ κανείς δεν παραδέχτηκε το ταλέντο της. Εντάξει, ούτε η ίδια ασχολήθηκε ιδιαίτερα με αυτό κι όταν το προσπάθησε βρήκε τοίχο. Η φωνή της δεν είναι επιπέδου όπερας, σύμφωνοι, αλλά ποπ τραγουδάει, όχι άριες. Έλεος πια. Είναι η απόλυτη ποπ βασίλισσα είτε σας αρέσει, είτε όχι. Ήταν πολύ καλή στο «Evita» και στο «Next best thing». Έκανε βλακείες στην καριέρα της, αλλά και μεγάλα πράγματα επίσης. Την αφήσετε ήσυχη ή όχι, στα παλιά της – αν υποθέσουμε πως έχει – υποδήματα.

Jennifer Lopez

Οι περισσότεροι επικεντρώνονται στα εκπληκτικά της οπίσθια. Προφανώς το κάνουν για να μην παραδεχθούν πως έχει πει πολύ ωραία τραγούδια, έχει παίξει σε ωραίες ταινίες και παραμένει σύμβολο (του σεξ, της Λατίνας κ.α.) για δεκαετίες. Αρκεί, ζηλιάρηδες.

Orlando Bloom

Με τέτοιο όνομα, είναι λίγο δύσκολο να σε πάρουν στα σοβαρά, όμως: Ήταν δυσλεκτικός και κατάφερε να σπουδάσει. Ηθοποιία, γλυπτική και φωτογραφία, παρακαλώ. Έπεσε, τσακίστηκε και του είπαν πως δε θα ξαναπερπατήσει. Προφανώς τους διέψευσε. Είναι πρέσβης καλής θέλησης της Unisef. Αγαπήθηκε ως Λέγκολας στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» και Γουίλ Τέρνερ στους «Πειρατές της Καραϊβικής». Το ταλέντο του φάνηκε στην ταινία «Το βασίλειο των Ουρανών». Επίσης, είναι πολύ ωραίος.